Het klinkt volkomen logisch, maar de eerste keer dat ik naar de dermatoloog ging was ik me hier niet van bewust. Zoals de meeste werd ik door mijn huisarts doorgestuurd naar een dermatoloog. Ervaringen met andere dermatologen had ik dus niet en pas toen ik een andere dermatoloog kreeg, merkte ik dat het een wereld van verschil was.
Na mijn eerste uitbraak ging ik naar het ziekenhuis om behandeld te worden door een dermatoloog. Ik kreeg smeersels en moest in de lichtcabine en daarmee zou dit varkentje wel gewassen worden. Ik smeerde mijn huid, maar echt goed ging het niet. Ik heb toen zelfs een jaar in de lichtcabine gestaan. Eerst twee keer in de week, later een keer in de week. Toen de beste man met pensioen was kreeg ik opnieuw een uitbraak en ging ik naar zijn opvolger.
De man is afgestudeerd op het onderwerp en had niet alleen oog voor mijn ziekte, maar ook voor mij. Ik kreeg tips mee hoe ik het het beste aan kon pakken en wanneer ik het beste kon smeren. Nadat ik na een aantal weken terugkwam was ik al een ander mens. En ik had nu maar tien weken in de lichtcabine nodig om 'schoon' te worden verklaard.
Ik krijg ook weleens op mijn donder, maar dat neem ik voor lief. Hij begrijpt dat het allemaal niet makkelijk is en op ieder argument dat ik aandraag komt hij met een verwerping. Hij zet me weer op het rechte pad en leert mij omgaan met de ziekte.
Ga er dus niet zomaar van uit dat je dermatoloog alles weet over de ziekte. Blijf alert, stel vragen en wees kritisch. Er zijn zoveel huidproblemen, dat het volgens mij ook onmogelijk is om alles overal van te weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten